8 Μαρτίου 2025
Παραθέτουμε κατωτέρω τον χαιρετισμό του Σωματείου μας στη σημερινή εκδήλωση της Ομοσπονδίας Γυναικών Ελλάδας (ΟΓΕ):
Συναγωνίστριες καλημέρα,
Χαιρετίζουμε και εμείς, από το Σωματείο Μισθωτών Δικηγόρων τον αγωνιστικό εορτασμό της 8ης Μάρτη, από την Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδος και δεκάδες εργατικά σωματεία. Για άλλη μια μέρα μέσα στις τόσες του τελευταίου διαστήματος βρισκόμαστε μαζί, χέρι – χέρι στο δρόμο, ενώνοντας τις φωνές μας στο πάνδημο πλέον σύνθημα: «ή τα κέρδη τους ή οι ζωές μας». Έτσι τιμάμε εμείς την παγκόσμια ημέρα της γυναίκας, με ενότητα και αλληλεγγύη, με οργανωμένο αγώνα που δεν μπορεί να τον σταματήσει, ούτε η κρατική καταστολή, ούτε βέβαια η παραίνεση να κάτσουμε φρόνιμες και να πενθήσουμε βουβά τα παιδιά, τους γονείς και τα αδέλφια μας που χάνονται στα δεκάδες Τέμπη που γεννά το σάπιο εκμεταλλευτικό σύστημα, στα νοσοκομεία, στα εργοτάξια, στους χώρους δουλειάς.
Αυτός ο συλλογικός, ανυποχώρητος αγώνας είναι που μας οδηγεί σε κατακτήσεις, αφού μετά τις τέσσερις δυναμικές παρεμβάσεις μας στη ΔΥΠΑ, στον ΕΦΚΑ και στο υπουργείο Εργασίας, μαζί με την Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδος και με την πίεση που ασκήσαμε, πετύχαμε να στριμώξουμε τους υπεύθυνους και να καταβληθεί στις συναδέλφισσες μας το επίδομα μητρότητας που εγκληματικά στερούνταν επί δέκα τουλάχιστον μήνες, επειδή δήθεν το σύστημα μηχανοργάνωσης δεν ήταν έτοιμο να εκκαθαρίσει τις οφειλές, ώστε να γίνει η καταβολή της ειδικής παροχής προστασίας μητρότητας.
Αυτό είναι το κράτος τους, που ελλείψει υποδομών άφηνε τη συναδέλφισσα μας τη Μαίρη επί δέκα μήνες να αναρωτιέται πώς θα εξασφαλίσει το γάλα και τις πάνες των μωρών της, που άφησε μάνες, αδελφές, συντρόφους 57 συνανθρώπων μας να αναρωτιούνται γιατί έχασαν τους δικούς τους τόσο άδικα στο τρένο χωρίς επιστροφή, που άφησε την Κυριακή απροστάτευτη να δολοφονηθεί έξω από το Α.Τ. Αγίων Αναργύρων γιατί «τα περιπολικά δεν είναι ταξί», που αφήνει γυναίκες και παιδιά θύματα ενδοοικογενειακής βίας στο έλεος των κακοποιητών τους αφού οι δομές προστασίας και υποστήριξης των θυμάτων δεν επαρκούν ούτε για τα μισά περιστατικά.
Και είναι το ίδιο κράτος που αρπάζει τα σπίτια του λαού με ένα κλικ στους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς, που σηκώνει μεγαθήρια στο Ελληνικό και στο λιμάνι του Πειραιά για επενδύσεις μέσα σε μια μέρα, που παίρνει τα εύσημα από τα ΝΑΤΟικά γεράκια του πολέμου για την επιχειρησιακή του ετοιμότητα και προθυμία.
Οι μισθωτές και ασκούμενες δικηγόροι βροντοφωνάζουμε και από εδώ σήμερα ότι μέσα από τον οργανωμένο μας αγώνα δεν θα αφήσουμε αυτό το σάπιο, δολοφονικό αστικό κράτος τους σε χλωρό κλαρί. Δεν θα υποχωρήσουμε, δεν θα παρακαλέσουμε, δεν θα μείνουμε βουβές και «καθώς πρέπει», αλλά κάθε μέρα θα μετράμε και μια νέα κατάκτηση, θα συσπειρώνουμε όλο και περισσότερες μισθωτές και ασκούμενες δικηγόρους στον αγώνα!
Αυτή η ανυποχώρητη στάση μας είναι που φοβίζει και τους εργοδότες μας και τους εκπρόσωπους τους στις ξεπουλημένες ηγεσίες των δικηγορικών συλλόγων. Γι αυτό και προσπάθησαν να καπηλευτούν αυτήν μας την κατάκτηση και να την σερβίρουν ως τάχα παρέμβασή τους. Γνωρίζουν καλά ότι η συλλογική μας πάλη μέσα από τα σωματεία μας είναι που στριμώχνει τους ίδιους, την κυβέρνηση, το κράτος και τους θεσμούς του, που υπηρετούν τα κέρδη των εργοδοτών μας. Αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι και οι συναδέλφισσές μας το γνωρίζουν, εμπιστεύονται κάθε μέρα όλο και περισσότερο τη δύναμή τους μέσα από τις συλλογικές διεκδικήσεις και κατακτήσεις του σωματείου μας, μπαίνουν όλο και περισσότερες και πιο αποφασισμένες στη μάχη, μαζί με τους άνδρες συναδέλφους μας για συλλογική σύμβαση εργασίας, με ιδιαίτερη μέριμνα για την προστασία του γυναικείου οργανισμού από τις συνθήκες καταπόνησης και εντατικοποίησης εργασίας, με την κατοχύρωση συγκροτημένων εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων, με διατάξεις προστασίας της μητρότητας.
Είναι μία νίκη, «που ήρθε μέσα από τον συλλογικό αγώνα και τη συλλογική διεκδίκηση. Γιατί μόνο μέσα από την πάλη στα σωματεία μας μπορούμε να τα καταφέρουμε. Όπως η συναδέλφισσα μας που δεν την γνωρίζαμε, αλλά εκείνη μας γνώρισε και έστειλε το συγκινητικό της μήνυμα στο σωματείο, ευχαριστώντας εμάς αλλά και την ΟΓΕ για την υποστήριξη και την αλληλεγγύη, χαρακτηρίζοντας τον αγώνα μας που τελικά δικαιώθηκε ως «μια μεγάλη και συγκινητική αγκαλιά».
Το είπα και στην αρχή συναδέλφισσες: έτσι τιμάμε εμείς την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας. Μέσα από τέτοιους συλλογικούς αγώνες κάνουμε πράξη τον αγώνα την ασίγαστη πάλη μας για γυναικεία ισοτιμία και χειραφέτηση που γίνεται βίωμα, που βαθαίνει μέρα με τη μέρα, που απλώνεται και γίνεται υπόθεση όλων των συναδέλφων μας, ολόκληρου του εργατικού κινήματος, μέρος του οποίου αποτελεί και το ριζοσπαστικό γυναικείο κίνημα.
ΖΗΤΩ Η 8η ΜΑΡΤΗ! ΖΗΤΩ ΤΟ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΟ ΓΥΝΑΙΚΕΙΟ ΚΙΝΗΜΑ! ΡΑΝΤΕΒΟΥ στους ΝΕΟΥΣ ΩΡΑΙΟΥΣ ΜΑΣ ΑΓΩΝΕΣ!